Αντηχεί ο Γράμμος τα τραγούδια.
Ξημερώνει η Λευτεριά.
Ξανανθίζουν πάλι τα λουλούδια
και φυτρώνουν δάφνινα κλαδιά.
Της Πατρίδος το σεμνό κεφάλι
Δάφνης στέφανο φορεί.
Και στης μάχης την ανεμοζάλη
ο Στρατός μας πάντα προχωρεί.
Ορμήστε Γραμμομάχοι, ορθώστε το κορμί.
Η Δόξα παραστέκει στη Θεία σας ορμή.
Του Γράμμου το τραγούδι ας γίνει Προσευχή,
βαθειά για ν ακουστεί σε κάθε ελεύθερη ψυχή.
Προχωρείτε, προχωρείτε
κι' ένας Νους Φωτεινός κυβερνά,
για άλλους Γράμμους εμπρός χυθείτε.
Να ο Στρατός μας με δόξα περνά.
Τα κανόνια δεν σας σκιάζουν
τα μπαζούκας κι ας βροντούν.
Οι 300 του Λεωνίδα σας θωρούν
κι όλοι σας χειροκροτούν.
R.V.