Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

ΔΕΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΟΥΜΕ



Απόσπασμα από το βιβλίο του Θεόδωρου Μανιάτη ''Η μάχη του Βερολίνου'' 

Ο στρατηγός Μούμμερτ κάτω από τις επευφημίες των στρατιωτών του αρνείται να καταθέσει τα όπλα: 
''Θα ανοίξουμε τον δρόμο προς την Δύση με τις ξιφολόγχες", κραυγάζει. Ένας αυτόπτης μάρτυς έτσι θα περιγράψει αυτή την παράτολμη ενέργεια: 

''Μόλις η πρώτη χλωμή πρωινή ακτίνα εμφανίζεται εις τον ορίζοντα της φλεγομένης πόλεως, ηχούν τα κανόνια. Τεθωρακισμένο πεζικό, πυροβολητές και SS, ακολουθούν από πίσω τρέχοντας. Μέτρο μέτρο προχωρούν προς τη γέφυρα. Ο Μούμμερτ βαδίζει επικεφαλής. Οι Ρώσοι δεν φαίνεται να έχουν καταλάβει ακόμη. Ο στρατηγός γυρνά στους στρατιώτες του και με τις παλάμες γύρω από το στόμα του ουρλιάζει: 
 -Εφ΄ όπλου λόγχη. Επίθεσις. Μαρς.
Οι άνδρες ξεκινούν για την επίθεση. Ένα βουερό HURRA! αντηχεί σήμερα το πρωί στο Χάβελ. Οι Ρώσοι αιφνιδιάζονται. Για λίγα δευτερόλεπτα. Έπειτα τα όπλα τους απαντούν. Οι στρατιώτες της Μπούχενμπεργκ, της Νόρτλαντ, της 18ης μεραρχίας, δεν μπορούν να συγκρατηθούν περισσότερο. Αρχίζει η επίθεσις. Η επίθεσις στην γέφυρα  του Χάβελ στο Δυτικό Σπαντάου. 
Στρατιώτες κάθε βαθμού και κάθε είδους, Βαυαροί και Γερμανοί του Βορρά, Σάξωνες και Πρώσσοι της Ανατολής, Βεστφαλοί, Σιλεσιανοί, Γάλλοι, Ισπανοί, Σκανδιναβοί, Λεττονοί, Ολλανδοί, γυναίκες του Βερολίνου, παιδιά, έφηβοι, κοπέλες είναι εκείνοι που την αυγή της 3ης Μαΐου επιτίθενται στις Ρωσικές γραμμές. Η γέφυρα του Χάβελ αντηχεί κάτω από τα βήματα των επιτιθεμένων. 
Χειροβομβίδες του εχθρού, εκρηκτικές ρουκέτες και τερετίσματα πολυβόλων ανοίγουν τρομακτικά κενά. Οι άνδρες πέφτουν κατά ομάδες, οι τραυματίες παραμένουν στο έδαφος, πέφτουν στο νερό, ή πατιούνται μέχρι θανάτου. Αλλά εμπρός...εμπρός...


Χάρτμαν, Ρέυνβαρτ Ραμλάου και άλλοι ευρίσκονται επικεφαλής. Κραυγάζουν καταπρόσωπα στον εχθρό τον θυμό τους, το μίσος τους, τον τρόμο τους. Κραυγάζουν, πέφτουν επάνω στις Ρωσικές προφυλακές, στην άκρη της γέφυρας. Πολυβολούν, πετούν τις τελευταίες χειροβομβίδες, μάχονται με τους υποκόπανους των όπλων. Πίσω τους έρχονται Ισπανικά και Γαλλικά SS. 
Κραυγάζουν ''Αρρίμπα Εσπάνια'', ''Βίβ λα Φράνς''. Δεν νοιάζονται πλέον για τις κραυγές των συναγωνιστών που έχουν μείνει πίσω. Ο λοχίας Vaulot πέφτει επικεφαλής της ομάδας του. Μια ρώσικη σφαίρα τον κτυπά λίγα εκατοστά ψηλότερα από τον Σταυρό του Ιππότου. 
Ο στρατηγός Μούμμερτ σκοτώνεται και αυτός, αλλά το ακατόρθωτο έχει γίνει. Χιλιάδες στρατιωτών και πολιτών έχουν φτάσει στις προφυλακές του Βενκ... 


        
Πιστοί μέχρι το τέλος
Ristorante Verona