Στις 30 Απριλίου 1945, ώρα Γερμανίας 15.30, το μπούνκερ γίνεται ο ομφαλός της γης. Ένας κύκλος κλείνει και το κλείσιμο αυτό επισφραγίζεται 8 ημέρες αργότερα. Ο ουρανός σκοτεινιάζει, η ελπίδα χάνεται, ο δυτικός πολιτισμός πλήττεται καίρια. Και από τότε ζούμε υπό αυτές τις συνθήκες και ζούμε την έκβαση του Β΄Ππ, που δεν ήταν, όμως, παρά μία μόνο φάση του Μεγάλου Πολέμου.
Όμως, ο Αδόλφος Χίτλερ δεν εγκατέλειψε τον Κόσμο πραγματικά, αλλά διά της αυτοκτονίας Του προστάτευσε την Αποστολή Του και τον Αγώνα Του. Κανείς, έκτοτε, δεν ένιωσε ούτε νιώθει ότι απεσύρθη στ’ αλήθεια και ότι έπαψε να υπάρχει, παρά τις συνεχείς συκοφαντίες, την ασταμάτητη προπαγάνδα εναντίον Του. Καθημερινά, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, εξώφυλλα σε περιοδικά, άρθρα, αναρτήσεις, στη συντριπτική πλειονότητά τους συκοφαντικά, μαρτυρούν, παρά το αρνητικό, ψευδές, υβριστικό και συχνά γελοίο περιεχόμενό τους, πόσο απίστευτα λείπει από τον σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο. Αυτόν τον κόσμο που ολοένα προσπερνά τις λέξεις, αδιαφορεί για την προπαγάνδα και στέκεται μπροστά στην Ιερή Εικόνα έμπλεως νοσταλγίας. Κι ενώ ΚΑΝΕΙΣ ποτέ δεν πολεμήθηκε τόσο εν ζωή όσο και μετά τον θάνατό του, ΚΑΝΕΙΣ δεν είχε, παρά τον αδυσώπητο αυτό πόλεμο, τόσους πιστούς μετά.
Κι αν τα πρώτα λεπτά και τον πρώτο καιρό μετά τον εκούσιο θάνατό Του, οι σύντροφοι και οι πιστοί Του ένιωθαν μόνοι, καθώς ο χρόνος περνούσε το συναίσθημα αυτός εξασθενούσε.
Συνέχεια εδώ
RV