Αφού απέτυχαν οι πολιτικοί, αφού απέτυχε η συνεχής προπαγάνδα για τους "καημένους" ξένους "που υποφέρουν" κ.λπ., και επειδή οι Έλληνες φαίνονται, έστω και καθυστερημένα, να ξυπνάνε και να ετοιμάζονται να αντισταθούν στην εισβολή των αλλοφύλων, επιστρατεύτηκαν για άλλη μία φορά οι παπάδες, ανασύροντας από τη φυλετική μνήμη εικόνες από τον καιρό πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Και ήρθαν και οι τρεις, και (δεν) είναι ν' απορείς πόσο γρήγορα και εύκολα ξεπέρασαν τις διαφορές τους. Αυτές τις διαφορές που τους βοηθάνε να χωρίζουν τους λαούς της Ευρώπης από τ' αδέλφια τους, που τους βοηθάνε να εξυπηρετούν τα υλιστικά τους συμφέροντα και να μαντρώνουν τις ψυχές και τις συνειδήσεις.
Ήρθαν με το ψέμμα και την υποκρισία τους, με τα άσχημα πρόσωπά τους και την αποκρουστική τους εμφάνιση.
Ο Βαρθολομαίος, που δεν καταφέρνει να κρύψει κάτω από τα ράσα την τουρκική στολή του, ούτε την τουρκική κτηνωδία και βαρβαρότητα κάτω από το μειλίχιο ύφος.
Ο αριστερός Ιερώνυμος, με το αλλόκοτο πρόσωπο, πρόσωπο αμαρτωλού, πρόσωπο στιγματισμένο από τα πάθη, τις ενοχές και από τα αμαρτήματα του ευρύτερου εκκλησιαστικού περιβάλλοντός του, που έχει ανεχτεί και έχει αποσιωπήσει.
Συνέχεια εδώ
RV