Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Αδόλφος Χίτλερ: Υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη όπως και οι Έλληνες της αρχαιότητος




Αποσπάσματα της ιστορικής ομιλίας του Αδόλφου Χίτλερ στο Reichstag στις 11 Δεκεμβρίου 1941

...Τι είναι τελικά η Ευρώπη; Δεν υπάρχει ουδείς, ευκρινής γεωγραφικός ορισμός αυτής της ηπείρου, αλλά μόνον ένας φυλετικός και πολιτιστικός. Τα Ουράλια όρη δεν είναι τα σύνορα της Ευρώπης, αλλά τα  όρια της αποτελεί εκείνη η διαχωριστική γραμμή, η οποία διαφοροποιεί το νόημα και τον τρόπο ζωής της Δύσεως έναντι της Ανατολής. Κάποτε στο απώτατο παρελθόν η Ευρώπη δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά μόνον η Ελλάς που δημιούργησαν τα βόρεια φύλα και από αυτήν την χώρα έλαμψε  για πρώτη φορά το φως, το οποίο σταδιακά λάμπρυνε την ανθρωπότητα. Όταν οι Έλληνες υπεράσπιζαν την Πατρίδα τους κατά του ασιατικού περσικού κινδύνου, δεν μάχονταν αποκλειστικά για την Ελλάδα αλλά και για την αξία, την έννοια, για τον πολιτισμό, τον οποίο σήμερα αποκαλούμε Ευρώπη...

Εν συνεχεία αυτό το υπέροχο πνεύμα μεταλαμπαδεύτηκε από την Ελλάδα στην Ρώμη. Με το ελληνικό πνεύμα, με την θαυμάσια ελληνική κουλτούρα  συγχωνεύτηκε αρμονικά η ρωμαική, πρακτική σκέψη και η ρωμαική κρατική τέχνη γονιμοποιώντας μία παγκόσμια αυτοκρατορία, απαράμιλλη μέχρι και σήμερα στην σημασία και την σπουδαιότητα της. Όταν οι ρωμαικές λεγεώνες σε μία χορεία πολέμων αντιμετώπιζαν την επιδρομή της αφρικανικής Καρχηδόνος και τελικά κατακτούσαν την νίκη, στην ουσία δεν ήταν η Ρώμη για την οποία μάχονταν, αλλά ο ελληνορωμαικός κόσμος της τότε Ευρώπης.. 

Η επόμενη επίθεση κατά της ηπειρωτικής χώρας αυτής της νέας ανθρώπινης κουλτούρας προήλθε από τα βάθη της Ασίας. Ένα τρομακτικό ποτάμι βάρβαρων ορδών ξεχύθηκε στην Ευρώπη  από το εσωτερικό της Ασίας και ξέσπασε στην καρδιά της, πυρπολώντας, φονεύοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Μία πραγματική μάστιγα του Θεού. Στην μεγάλη μάχη των Καταλωνικών Πεδίων, για πρώτη φορά ενωμένοι οι Ρωμαίοι και οι Γερμανοί πολέμησαν για την επιβίωση ενός πολιτισμού, ο οποίος πλάστηκε από τους Έλληνες, δυναμώθηκε από τους Ρωμαίους και τον οποίο αφομοίωσαν και ανέπτυξαν οι Γερμανοί. Η έννοια της Ευρώπης είχε διευρυνθεί. Θεμελιωμένη από την Ελλάδα και την Ρώμη, για πολλούς αιώνες μετέπειτα η υπεράσπιση της Ευρώπης δεν ήταν ένα  καθήκον των Ρωμαίων αλλά και των Γερμανών. Η Ευρώπη γαλουχημένη  και φωτισμένη από την ελληνική κουλτούρα, θωρακισμένη από τις επιβλητικές παραδόσεις της Ρώμης επεξέτεινε τα όρια της,  δια των γερμανικών αποικισμών και παράλληλα εμπλούτισε την ιστορική έννοια και αποστολή της ...

Έκτοτε αυτή  η Ευρώπη έβρισκε τους προμάχους της στα πεδία των συγκλονιστικών αναμετρήσεων με επικεφαλής Γερμανό Αυτοκράτορα στο Unstrut ή στο Lechfeld, στην προσπάθεια της να αναχαιτίσει τις ασιατικές επιθέσεις. Αλλά με τον ίδιο τρόπο κατοχύρωνε την επιβίωση της, απωθώντας τις αφρικανικές επιδρομές στην Ισπανία. Σε αυτές τις μάχες η Ευρώπη θωράκιζε την υπόσταση της από αλλότριες απειλητικές δράσεις ενός ξένου φυλετικού κόσμου ..
Όπως κάποτε αποστολή της Ρώμης ήταν η επιδαψίλευση της ευρωπαικής κουλτούρας και η ασφάλεια της σχηματιζόμενης Ευρώπης, το ίδιο καθήκον ανέλαβαν αργότερα οι γερμανικοί λαοί,  οι οποίοι προάσπιζαν μία κοινή φυλετική οικογένεια εθνών, που παρά τις πολιτικές τους αποχρώσεις και διαφοροποιήσεις ενσάρκωναν πάντα την συνοχή του αίματος και της ράτσας μας σε μία εκπληκτική συνάφεια αλληλοσυμπληρώσεως..

Από αυτήν την Ευρώπη διαχύθηκαν μετέπειτα οι μεγάλοι αποικισμοί και των υπολοίπων ηπείρων μεταφέροντας τους δυναμικούς καρπούς της πολιτιστικής δημιουργικότητας. Και αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για όποιον δεν εθελοτυφλεί..
Γι΄ αυτόν τον λόγο είναι ευνόητο ότι δεν εκπολίτισε η Αγγλία την Ευρώπη, αλλά μεταναστευτικά ρεύματα γερμανικών φύλων των Σαξώνων και Νορμανδών σφράγισαν ανεξίτηλα την εξέλιξη της αγγλικής νήσου. Και βεβαίως δεν ανακάλυψε η Αμερική την Ευρώπη, αλλά το αντίθετο. Όσα πράγματα στην Αμερική δεν αποπνέουν το ευρωπαικό πνεύμα, έχουν τις ρίζες τους σε εξεβραισμένα φυλετικά μείγματα,  στα οποία  Ευρώπη διαβλέπει με εύγλωττη περιφρόνηση τα  σαφή δείγματα καταπτώσεως του πολιτισμού και της καλλιτεχνικής παραγωγής, αποτελέσματα της θλιβερής κληρονομιάς εβραικού ή νεγρικού αίματος μιγάδων ..

Θα έπρεπε να προβώ σε αυτήν την συνοπτική ιστορική αναφορά, θέλοντας να τονίσω ότι ο αγώνας τον οποίο διεξάγουμε από τους πρώτους μήνες αυτού του έτους, και στον  οποίο ηγείται το Γερμανικό Reich  λαμβάνει αναπότρεπτα έναν χαρακτήρα, ο οποίος υπερβαίνει τα όρια απλής αμύνης της χώρας μας. Όπως οι Έλληνες στην αρχαιότητα αντιμετώπισαν  τον περσικό κίνδυνο, οι Ρωμαίοι την αφρικανική επιβουλή της Καρχηδόνας και εν συνεχεία Ρωμαίοι και Γερμανοί τις ασιατικές εισβολές των Ούνων, οι Γερμανοί Αυτοκράτορες στον μεσαίωνα τις μογγολικές ορδές, οι Ισπανοί Ήρωες τις αφρικανικές, όλοι αυτοί οι μαχητές δεν έδιναν τον αγώνα μόνον για τις ιδιαίτερες Πατρίδες τους αλλά για το κοινό αγαθό της σωτηρίας της Ευρώπης. Έτσι και σήμερα η Γερμανία δεν πολεμά αποκλειστικά για την υπεράσπιση της, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη..


Αποτελεί ένα ευτυχές σημάδι, ότι αυτή η βαθιά επίγνωση άρχισε να καρπίζει στο υποσυνείδητο των περισσοτέρων ευρωπαικών λαών, είτε με δημόσια τοποθέτηση, είτε με το ακάθεκτο ρεύμα Ευρωπαίων εθελοντών στρατιωτών, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος σε αυτόν τον ιστορικό αγώνα για την απόκρουση της μαζικής ασιατικής απειλής του νέου Αττίλα..

Μετάφραση από τα γερμανικά: Απόστολος Λαγός

Ristorante Verona


Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

Τιμή μου η πίστις



Του Ηeinrich Himmler

Μια τρίτη κατευθυντήρια γραμμή και αρετή, η οποία είναι απαραίτητη για  την ανάπτυξη και την εν γένει στάση αυτής της Schutzstaffel (SS) είναι η έννοια της πίστης και η έννοια της τιμής, οι οποίες είναι αλληλένδετες μεταξύ τους. Έχουν  ήδη αναφερθεί σε δύο φράσεις, στη φράση του Φύρερ, «Τιμή μου η πίστις», και στη φράση του παλαιού γερμανικού δικαίου, «Όλη η τιμή προέρχεται από την πίστη». Διδάσκουμε στον άνδρα των SS οτι πολλά πράγματα μπορούν να συγχωρεθούν σε αυτόν τον κόσμο, ένα όμως ποτέ: η απιστία. Όποιος πλήττει την πίστη, αποκλείεται από την κοινότητά μας.  

   
Γιατί η πίστη είναι μια υπόθεση της καρδιάς, ποτέ του νου. Ο νους μπορεί να παραστρατήσει. Αυτό κάποιες φορές είναι επιζήμιο, ωστόσο ποτέ αδιόρθωτο. Η καρδιά όμως πρέπει να χτυπάει πάντα με τον ίδιο παλμό, και όταν σταματήσει, ο άνθρωπος πεθαίνει, όπως ακριβώς και ένα έθνος πεθαίνει, όταν αθετεί την πίστη. Εννοούμε την πίστη κάθε είδους, την πίστη στον Φύρερ και συνεπώς στο γερμανικό τευτονικό έθνος, στη θέλησή του και στο είδος του, πίστη στο αίμα, στους προγόνους και τους απογόνους, πίστη στην οικογένειά μας, πίστη στους συναγωνιστές και πίστη στους αταλάντευτους νόμους της ευπρέπειας, της καθαρότητας και του ιπποτισμού. Αμαρτάνει κανείς εναντίον της πίστης και της τιμής, όχι μόνο όταν αφήνει άπραγος να προσβάλλεται η τιμή του ίδιου ή της Schutzstaffel, αλλά προπαντός και όταν δεν σέβεται την τιμή άλλων, κοροϊδεύει πράγματα τα οποία για άλλους είναι άγια ή όταν δεν υπερασπίζεται ευπρεπώς και με ανδρισμό τους απόντες, τους αδύναμους και τους απροστάτευτους. 

RV

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

Η Αποστολή των SS στο Θιβέτ



Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πυροδοτούσε στους μεμυημένους εσωτερικούς κύκλους των SS η θρυλική στέγη του κόσμου: το Θιβέτ. Και η απόπειρα ερμηνευτικής προσεγγίσεως των καλυπτόμενων από την  δυσδιάκριτη αχλύ των ανεξερεύνητων μυστηρίων του, επιχειρήθηκε πολυσχιδώς. Με εστία των αναδιφήσεων την πεποίθηση ότι στο Θιβέτ εξακολουθεί να υφίσταται ένας άθικτος θησαυρός πληροφοριών και τεκμηρίων για τις πρωτόλειες πολιτιστικές παρακαταθήκες πανάρχαιων Αρίων λαών, που κάποτε επέδραμαν και κατέκτησαν την νοτιοανατολική Ασία, χτίζοντας την υπέροχη Κουλτούρα των Βεδικών Ινδιών, ένα ειδικό τμήμα της Ιπποτικής Τάξεως των SS, το Ahnenerbe, Κληρονομιά των προγόνων, επιδόθηκε σε τολμηρές προδρομικές έρευνες, και πλαισιωμένο από πληθώρα διακεκριμένων επιστημόνων ουριοδρόμησε πρωτοποριακές αποστολές, με σκοπό την συρραφή και συλλογή των εναπομεινασών ενδείξεων για την συνάφεια των κλάδων της Άριας Ράτσας και των θαμμένων στον στρόβιλο των χιλιετηρίδων και στην Τύρβη των Μύθων πολιτιστικών, μυθολογικών και προϊστορικών ιχνών τους.

  
Απόκρυφα γραπτά, τα οποία μαρτυρούν την παρουσία Αρίων μυθικών Βασιλείων πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια, οι έρευνες του Σουηδού επαΐοντος Sven Hedin, και οι μελέτες Γερμανών αριοσοφιστών των αρχών του περασμένου αιώνος, όπως των Walther Fuerst, Ηerman Wirth, Karl Maria Wiligut ώθησαν τους ιδεολόγους των SS να προσπαθήσουν να αποκρυσταλλώσουν τα τρομερά αινίγματα, με θετικιστικό πειραματικό και επιστημονικό  τρόπο, διοργανώνοντας ειδικές αποστολές και εξερευνήσεις - ένα κεφάλαιο της Ιστορίας των SS, κατ εξοχήν άγνωστο, αλλά και δυσπρόσιτο. Σημειωτέον ότι ο εξεταστικός φακός των επιστημονικών ομάδων, ανθρωπολόγων και ζωολόγων, βοτανολόγων και αρχαιολόγων των SS, δεν περιορίστηκε μόνον στην περιοχή των Ινδιών, αλλά ερεύνησε και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπου σύμφωνα  με τις ιερές παραδόσεις, Άριοι Λαοί της Προϊστορίας, ως σπαράγματα από την αρχική Φυλή της υπερβορείου καταποντισθείσης Ατλαντικής Ηπείρου, διασκορπίστηκαν, διατηρώντας όμως στην Κιβωτό των Αναμνήσεων και των Θρύλων μια αρχετυπική φυλετική Κοιτίδα.


Το 1938, με εντολή του Himmler, συγκροτείται μια ερευνητική ομάδα εξαιρετικών επιστημόνων, μελών των SS, με σκοπό ένα ανιχνευτικό παράτολμο ταξίδι στα Ιμαλάια. Αποτελείται από τους: Ernst Schaefer, ζωολόγο, Bruno Beger ανθρωπολόγο, Εdmund Geer τεχνικό διευθυντή και άλλους ειδήμονες, με στόχο την ιχνηλάτηση του Θιβέτ, και τον εντοπισμό ανθρωπολογικών και αρχαιολογικών στοιχείων, που παραπέμπουν στις πανάρχαιες Άριες επιρροές, αλλά και στην μελέτη της χλωρίδος και πανίδος αυτής της απόμακρης και μυστικής Κεφαλής της Υδρογείου. 



Παρά τα εμπόδια προσβάσεως που θέτουν  οι αποικιοκρατικές βρετανικές αρχές στις βόρειες Ινδίες, ο ευφυής Schaefer, θα βρει τρόπους να έρθει σε επαφή με τον  κυβερνήτη του Θιβέτ τον Reting Rinpoche, που το 1938 διοικούσε το ιδιόμορφο αυτό Βασίλειο, στο μεταίχμιο της χηρευούσης ιερατικής διακυβερνήσεως μεταξύ του 13ου και 14ου Δαλάι Λάμα, και θα τον πείσει να δώσει άδεια, για να προσεγγίσει στην  απαγορευμένη πόλη Lhasa, έτσι ώστε να προχωρήσει στο ερευνητικό του έργο. Και θα το πετύχει. Ο Κυβερνήτης Rinpoche, ενθουσιασμένος από την φιλική γνωριμία του με  τον Schaefer και αποδεχόμενος τον βαθύτερο  Σκοπό της Αποστολής, θα στείλει προσωπική επιστολή στον Αδόλφο Χίτλερ, στην οποία, θα εκφράζει την κατανόηση του για την ανορθωτική προσπάθεια του τρίτου Reich, να αναστήσει το Κράτος επί φυλετικών Βάσεων, και θα προτείνει την σύναψη διπλωματικών σχέσεων.



Η παραμονή της  ομάδας Schaefer στο Θιβέτ θα διαρκέσει αρκετούς μήνες, κερδίζοντας την συμπάθεια της ιερατικής κάστας των Θιβετιανών Μοναχών, από τους οποίους αντλεί πληροφορίες και γνώσεις για την πανάρχαιες ρίζες της Κουλτούρας τους, των Ηθών και των Εθίμων τους. Το τεχνικό επιτελείο του κινηματογραφεί σπάνια ντοκουμέντα από τις ιεροτελεστίες τους και τις εορταστικές εκδηλώσεις τους. Το υλικό αυτών των γυρισμάτων, θα διαμορφωθεί σε ένα εξαίσιο λαογραφικό Ντοκιμαντέρ, υπό τον τίτλο Geheimnis Tibet, ''Το μυστικό Θιβέτ'', το οποίο θα προβληθεί στην Γερμανία, το 1942. 


Άξια λόγου είναι η παρέμβαση του Reichsfuehrer SS Heinrich Himmler, ο οποίος με επιστολή του στον Schaefer θα απαιτήσει την διαγραφή απαξιωτικών αναφορών για τους λαούς της Νοτιοανατολικής Ασίας. Εξαιρετική σημασία των αποτελεσμάτων της αποστολής των SS στο Θιβέτ, παρουσιάζει η ανακάλυψη ενός αγάλματος του Βούδα, τεχνουργημένου από μέταλλο μετεωρίτη, με απεικόνιση του Ιερού Συμβόλου του Αγκυλωτού Σταυρού, κοινού μυστικού Εμβλήματος, που συνδέει τους Άριους Βεδικούς Ινδούς με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς Άριους Λαούς.



Επίσης στις επιστημονικές επιτυχίες της ερευνητικής αυτής Αποστολής περιλαμβάνονται: ο εντοπισμός μιας σπάνιας ράτσας Ίππων, μιας επίσης μοναδικής κατηγορίας κατσίκας ''Schapi'', σπόρων σιτηρών, ανθεκτικών στην χειμερινή περίοδο και η συλλογή σπάνιων βοτάνων για την συλλογή του Βιολογικού Ινστιτούτου των SS, το οποίο ασχολείτο με την καθιέρωση εναλλακτικών μορφών φυσικής ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Οι ανθρωπομετρικές, κρανιολογικές εργασίες του ανθρωπολόγου Beger κατέδειξαν μια έντονη κρανιομετρική και σωματοδομική διαφοροποίηση της ιερατικής ηγέτιδος Τάξεως του Θιβέτ, με προσεγγίζοντα προς ευρωπαϊκούς τύπους, χαρακτηριστικά, από τον υπόλοιπο ντόπιο πληθυσμό, στον οποίο επικρατούσαν τα μογγολοειδή. 


Άγνωστο παραμένει αν η ερευνητική ομάδα των SS κατάφερε να προσπελάσει τις απόκρυφες Βιβλιοθήκες της απαγορευμένης πόλεως του Βασιλείου, της Lhasa, όπου πιθανόν και σήμερα να φυλάσσονται γραπτά τεκμήρια για απώτατους πολιτισμούς και κοσμοθεωρητικές, μυστικές ερμηνείες που χάνονται στους ωκεανούς δεκάδων, ίσως εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. 



Ενδεχομένως αυτά τα ευρήματα της επιστημονικής ομάδας των SS να κατεστράφησαν στα Αρχεία της Μαύρης Τάξεως ή να κατασχέθηκαν και να τηρούνται σκοπίμως στην αφάνεια, μετά την Άλωση  και την δήωση της πολυτίμου Βιβλιοθήκης του Πύργου Wewelsburg από ειδικές αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες το 1945.

  

Μετά την ολοκλήρωση της περίφημης αποστολής, και εν μέσω του πολεμικού Δράματος το 1940, ο Schaefer θα γίνει διευθυντής του ειδικού Institut fuer Asienforschungen und Expeditionen Ahnenerbe. Και το 1943 θα αναλάβει την καθοδήγηση του Institut Sven Hedin στο Μόναχο, ως προπλάσματος του Πανεπιστήμιου των SS, με αντικείμενο τις έρευνες και μελέτες βιολογικών, βοτανικών, γεωγραφικών συμπερασμάτων της Νοτιοανατολικής Ασίας. Μετά τον πόλεμο θα αντιμετωπίσει φυλακίσεις και διώξεις από τις κατοχικές αμερικανικές δυνάμεις στη Γερμανία, αλλά θα συνεχίσει το επιστημονικό του έργο.

  

Η Ιπποτική Τάξις των SS, η οποία ασφαλώς και δεν περιορίζονταν στα στρατιωτικά της τμήματα, θεμελίωσε, δια της Ιδρύσεως επιστημονικών ερευνητικών κοινοτήτων και αντίστοιχων Σχολών, την πολύπτυχη έρευνα των προϊστορικών, ιστορικών, αρχαιολογικών και ανθρωπολογικών ευρημάτων των Άριων πολιτισμών. 



Η στρατιωτική πτώση του τρίτου Reich, δεν βύθισε μόνον την καθημαγμένη Ευρώπη στο Μεσαίωνα της πλουτοκρατικής και υλιστικής, αισθητικής Βαρβαρότητας, αλλά και ματαίωσε προσωρινώς την Αναγέννηση του αμιγούς Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που συνδέεται με τους ιερούς Δεσμούς του Αίματος, της Φυλής και της Κουλτούρας, τα θεσπέσια μυστικά ίχνη των οποίων βρίσκουμε μέχρι τα μυθικά Βασίλεια στην Στέγη της Υδρογείου.

Απόστολος Λαγός


Ristorante Verona
 

Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017

SAINT LOUP: LES HERETIQUES



Το  γαλλικό τάγμα, που  είχε αναχαιτίσει την Ρωσική επίθεσι μπροστά στο Σάνοκ, δεν αντιπροσώπευε παρά μόνον την προφυλακή της υπ' αριθμόν επτά ταξιαρχίας εφόδου SS. Δύο άλλες μεγάλες μονάδες βρισκόντουσαν ακόμη στη Βοημία, στο στρατόπεδο του   Αγίου Ανδρέα, γιατί δεν είχαν συμπληρώσει ακόμη την προετοιμασία και την εκπαίδευσί τους. Ένα σύνολο τριών χιλιάδων. Περισσότερο συγκεκριμένα, τριών χιλιάδων νέων. Μέσος όρος ηλικίας: τα 20 χρόνια· με τους «γέρους» των 25 και τους Βενιαμίν των 17, που για να γίνουν δεκτοί είχαν πλαστογραφήσει τα χαρτιά τους. Οι λίγοι αξιωματικοί καριέρας, πού έχουν περάσει τα τριάντα, μοιάζουν σαν χαμένοι μέσα στο πλήθος της γενιάς αυτής, που αρνείται κατηγορηματικά κάθε ευθύνη για την καταστροφή του 1940.Τα μισά από τα παιδιά, πού ανήκουν στο πρώτο τάγμα του λοχαγού Λάνς, είναι φοιτητές· οι υπόλοιποι ανήκουν στην εργατική τάξι. Πολιτικά, σχεδόν όλοι προέρχονται από το Γαλλικό Λαϊκό Κόμμα του Doriot , από το Επαναστατικό κίνημα του Deloncle  από τους Γαλλικιστές του Βucard,  από την Νεολαία της Καινούργιας Ευρώπης του Μarc Augier , από την   Ελευθέρα φρουρά των Νοτίων  Επαρχιών, ακόμη και  από αυτήν την ίδια την Γαλλική Δράσι. Όταν από την Νάντη μέχρι το Παρίσι, και από το  Ρέϋμς μέχρι την  Μασσαλία οι Γερμανοί τούς ρωτούσαν για το τί ήθελαν να επιτύχουν κατατασσόμενοι στα Waffen SS, σχεδόν όλοι είχαν απαντήσει:

-Να φτιάξουμε την Ευρώπη.
Ένας λοχαγός της Στρατιάς Rommel είχε παρακαλέσει τον Chabert , έναν νέο υπαξιωματικό των (33)Σαχαριανών Σπαχί, νά τοϋ έξηγήση τί ζητούσε στά Waffen -SS. Ο υπαξιωματικός απάντησε:
-La croix de fer. J' ai besoin d' hounneur (Τον σιδηρούν Σταυρό. Έχω ανάγκη από τιμή. )

Ένας Feldkommandant , πού έλεγε στoν Σουλιέ, μόλις 17 χρόνων και 3 μηνών  , ότι τα Waffen SS  είναι πολύ σκληρά γιά Γάλλους, άκουσε να του απαντούν.:
-Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο θέλω να καταταγώ. Για να σας αποδείξω το αντίθετο.

Η κατάταξι στα Waffen -SS επετράπη από την Γαλλική κυβέρνησι στις 22 Ιουλίου 1943. Οι πρώτοι νεοσύλλεκτοι άρχισαν να καταφθάνουν στο στρατόπεδο του Αγίου Ανδρέα κοντά στο Cernay της Αλσατίας, στις αρχές του Αυγούστου. Αμέσως τους διασκόρπισαν στις ήδη υπάρχουσες μονάδες, τις οποίες αποτελούσαν Βαλλόνοι, Φλαμανδοί, Ολλανδοί, Δανοί, Νορβηγοί, ' Ελβετοί. Κροάτες, Λεττονοί. Τα Waffen SS περιελάμβαναν 32 διαφορετικές Εθνικότητες. 


Οι εκπαιδευτές, ως επί το πλείστον Ολλανδοί και Φλαμανδοί, σχεδόν όλοι ανάπηροι ήρωες του Ανατολικού μετώπου, μιλούν μόνο τα Γερμανικά. Όμως το μεγαλύτερο μέρος των νεαρών Γάλλων δεν καταλαβαίνει ούτε μια λέξι. Δεν έχει την παραμικρή σημασία, Θα καταλάβουν αμέσως.  Ο υπαξιωματικός, πού αντιλαμβάνεται ότι δεν έγινε κατανοητός, εφαρμόζει αμέσως την αθλητική τιμωρία. Ό υψωμένος αντίχειρας στρέφεται προς την γη την ώρα που κραυγάζει:

-Hinlegen.' Ο αντίχειρας του εκπαιδευτού σηκώνεται, κατεβαίνει δείχνοντας πάλι προς την γη, ξανασηκώνεται. Μία φορά, δέκα φορές, εκατό φορές. Μέχρις ότου ο νεοσύλλεκτος καταλάβη την πρώτη διαταγή στην Γερμανική γλώσσα.
Ό εκπαιδευτής εξηγεί:-Τα Γερμανικά είναι ή εσπεράντο της Ευρώπης. Λυπάμαι μα δεν γίνεται διαφορετικά...
Το μεγαλύτερο μέρος των Γάλλων SS, με ελάχιστη εμπειρία στις ξένες γλώσσες, δεν καταλαβαίνει τίποτα άλλο πέρα από τις διαταγές. Θα τις ξεχάσουν κι αυτές όταν θα ξαναβρεθούν μέσα σε μεγάλες μονάδες, όπως η μεραρχία Charlemagne! Βεβαίως οι αξιωματικοί πρέπει να μιλούν την γλώσσα απταίστως, για να εξασφαλίζουν τις διασυνδέσεις με τα άλλα Γερμανικά τμήματα. Όμως στον Aγιο Ανδρέα δεν υπάρχουν Γάλλοι αξιωματικοί. Τα Waffen SS δεν αναγνωρίζουν κανένα προηγούμενο από την κατάταξι στρατιωτικό βαθμό. 


Ο καθένας ξεκινά από το μηδέν. Η στρατιωτική ιεραρχία θα δημιουργηθή πολύ σύντομα, στον στίβο. Τρεις μήνες στίβου.  Ο νεοσύλλεκτος δεν αγγίζει ούτε ένα ντουφέκι, ούτε ένα κανόνι. Παίρνουν από μια στολή εξόδου και μαζί μ' αυτήν όλα τα απαραίτητα για έναν ολυμπιονίκη αθλητή... Παπούτσια γυμναστικής, παπούτσια μυτερά, παπούτσια του ποδοσφαίρου, παντελονάκι μαύρο, φόρμες μαύρες, φανέλλες λευκές, γάντια του μποξ, ζώνη ασφαλείας. Από τις 6 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα ζουν μέσα στο στάδιο. 100 μέτρα απλά, 400 μετ' εμποδίων, σκυταλοδρομία 1.000 και 2.000 μέτρων, ομαδική σκυταλοδρομία μεταφέροντας μία ράβδο βάρους 50 κιλών, Δέκαθλον, Μαραθώνιος των 40 χιλιομέτρων , άλμα εις μήκος, άλμα εις ύψος, πτώσι από τα 4 μέτρα, πτώσι από τα 4,5 μέτρα. Όποιος αρνείται να υπακούση δεν γίνεται αξιωματικός. Μονόζυγο, σχοινιά, κρίκοι, άλογο. Δίχως ανάπαυσι. Τρέξιμο, πήδημα, σκαρφάλωμα, κολύμπι, πάλη, πυγμαχία, σχοινιά' δίχως ανάπαυσι, δίχως σταματημό, οκτώ ώρες την ήμερα. Για τρεις συνεχείς μήνες. Όποιος αρνείται διώχνεται. Κάθε  δισταγμός τιμωρείται με τον αθλητικό τρόπο. Στην γη... όρθιοι... Τροχάδην... Στην  γη. Εδώ δεν υπάρχει κρατητήριο, όπως στον Γαλλικό στρατό. Τα ελαφρά αδικήματα τιμωρούνται συλλογικά.  Ο αντίχειρας σηκώνεται προς τα πάνω. Όρθιοι, ένα πήδημα εμπρός...Τροχάδην... Στην γη... Όρθιοι... Στη γη. Για τα βαρύτερα αδικήματα, πού μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την τιμή ή την ασφάλεια των WAFFEN-SS, ό θάνατος. Δίχως ανάσα, πλέοντος στον ιδρώτα, αδύνατος και ηλιοκαμένος, ό νεαρός SS της μελλοντικής ταξιαρχίας εφόδου, ακολουθεί σταθερά την τύχη πού διάλεξε. Για να επιζήσει: Ένα φλιτζάνι, τεχνητού καφέ με ελάχιστη ζάχαρη το πρωί, ένα λίτρο σούπας δίχως κρέας το μεσημέρι, τριάντα γραμμάρια ψωμί. Σύνολο για 24 ώρες. Τίποτε άλλο. Δεν συμβαίνουν παρατυπίες. Είναι άγνωστη εκεί ή «μαύρη αγορά». Την ημέρα τρία τσιγάρα. Και για να παίζουν τον ρόλο των αφεντάδων της Ευρώπης πηγαίνουν στα ζαχαροπλαστεία του Thann ή του Cernay. Μισθός ένα μάρκο την ημέρα με την υπόσχεση ενός δεύτερου  για την μάχιμη περίοδο. Παρ' όλα αυτά, oι πρωταθλητές του Μαραθωνίου οδηγούνται με φορτηγά στο Μούλχαουζ και τοποθετούνται δωρεάν στα καλύτερα θεωρία του θεάτρου, όπου oι ορχήστρες του Μπάιροϊτ παίζουν Πάρσιφαλ και Ζίγκφριντ. Η νύκτα δεν φέρνει ανάπαυση ή διασκέδαση. Στις 10 Γενική επιθεώρηση του στρατοπέδου. Τα μεσάνυκτα επιθεώρηση των ποδιών.Στις 2 επιθεώρηση των γεννητικών οργάνων. Η παρουσία ενός και μόνον άπλυτου άνδρα είναι αρκετή για να κατεβάσει ολόκληρο τον θάλαμο στην αυλή. Στην γη... Ένα πήδημα μπροστά... Στην Γη... Ένα πήδημα μπροστά. Στο πιο μαύρο σκοτάδι. Για δύο συνεχείς ώρες. Στο τέλος των τριών μηνών το μέσο βάρος ενός νεαρού WAFFEN-SS έχει κατέβει στα 60 κιλά. Όμως τρέχει άνετα στον Μαραθώνιο  των 40 χιλιομέτρων, διασχίζει κολυμπώντας τον Ρήνο, πηδά από τα 6 μέτρα με τα μάτια κλειστά.  Εξωτερικά κάτω από την ηλιοκαμένη επιδερμίδα είναι γεμάτος μυς. Εσωτερικά έχει υποστεί έναν ριζικότερο ακόμη μετασχηματισμό.  Έχει ξεχάσει την ιστορία των Γαλλο γερμανικών ή των Γαλλοπρωσικών διαφορών, το P.P.F. (Γαλλικό Λαϊκό Κόμμα), το M.S.R. (Κοινωνικό Επαναστατικό κίνημα) ή το Βισύ. Χαμογελά όταν του μιλούν για «ανθρωπισμό», όμως ξέρει να ξεχωρίζει ένα Λετονό από ένα Εσθονό. 
Μία μόνον Πατρίδα: η Ευρώπη μέχρι τα Ουράλια. Ένα και μοναδικό μέσον για την πραγματοποίηση της: 
Να κερδίσουν τον σιδηρούν σταυρό διακινδυνεύοντας την ζωή τους. Μια και μόνον αρετή: Υπακοή στους αρχηγούς μέχρι τον θάνατο. Όλα μέσα του έχουν απλοποιηθεί  κατά τρόπον εκπληκτικό. 

Τον Νοέμβριο του 1943 από ένα πλήθος, πού συμπεριλάμβανε 32 διαφορετικά Έθνη, εκλήθησαν να φοιτήσουν στην σχολή αξιωματικών του Tόλζ τριάντα μόνον εθελοντές.  Εκατό άλλα παιδιά είχαν φύγει για την περίφημη ακαδημία του Posen Treskow (μικρότερη απώλεια των εκπαιδευομένων, ένας νεκρός την εβδομάδα).Οι υπόλοιποι έφθασαν στο στρατόπεδο του Networschitz-Beneschau, στην Βοημία, νοτίως της Πράγας. Το στρατόπεδο αυτό είναι ένας απέραντος χώρος, μέσα στον οποίον τα Waffen SS δημιούργησαν το Βασίλειο τους, αφού προηγουμένως έδιωξαν τούς κατοίκους σαν αντίποινα για την απόπειρα εναντίον του Χάινριχ 

Ή εκπαίδευση γίνεται πάνω σε όλα τα  όπλα. Εδώ οι δρομείς του Άγιου  Ανδρέα θα γίνουν στρατιώτες. Όχι πλέον κοντά παντελόνια ή μυτερά παπούτσια. Κράνος, στρατιωτική εξάρτηση, φόρμα μάχης, αυτόματο και Μάουζερ. Δεν υπάρχει καιρός για μεταβολές επί τόπου, για παρουσίαση οπλών, για ασκήσεις παρελάσεως.Οι πρώτες εβδομάδες είναι τρομερές. Ο χειμώνας βαραίνει με τις σκληρές ηπειρωτικές θερμοκρασίες -20°. Δεν υπάρχουν κάρβουνα. Οι εθελοντές για να ζεσταθούν καίνε τις κουρτίνες και τις ξύλινες σκάλες των σπιτιών, μέσα στα οποία έχουν στρατοπεδεύσει. Ο ανεφοδιασμός γίνεται άσχημα. Τρώνε κρύες πατάτες και ψωμί σκληρότερο από πέτρα... 
Τα παιδιά χάνουν ακόμη κανένα κιλό και καπνίζουν φύλλα βελανιδιάς, τυλιγμένα σε χαρτί από εφημερίδα κατά τον Ρωσικό τρόπο. Νέα ανανεωμένη και βελτιωμένη έκδοση της Σπάρτης. Τα παιδιά ενός λαού, λιγότερο ιδεαλιστή από τον Γαλλικό, θα τα παρατούσαν. Ακόμη και οι μεγαλύτεροι στην ηλικία θα τα παρατούσαν. Αλλά αυτοί oι φοιτητές, αυτοί oι εργάτες, που θέλησαν να πέσουν μέσα σ' αυτήν την ανεπανάληπτη πολιτική περιπέτεια, σφίγγουν τα δόντια, τεντώνουν τούς μυς, αντιθέτουν σε κάθε δυσκολία μια εξαίρετη πρωτοβουλία, πολεμώντας το γκρίζο πεπρωμένο με το χαμόγελο του Rabelais, το πνεύμα τhw Marie-Louise, με την τραχύτητα των "grognards" του Ναπολέοντος. Θέλουν να αποδείξουν στον κόσμο ολόκληρο ότι έχουν δίκαιο.

RV

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ SUESS



Ως σφοδρή απάντηση στην αντιγερμανική εκστρατεία της ελεγχόμενης από εβραϊκά κεφάλαια κινηματογραφικής αμερικάνικης βιομηχανίας, το 1940, μεσούντος του πολέμου, κατόπιν εντολής του δόκτορος Goebbels, ο διευθυντής ταινιών του υπουργείου Προπαγάνδας First Hippler δρομολογεί την παραγωγή του μελοδράματος Jud Suess, στηριγμένου στην νουβέλα του Wilhelm Hauffen [1827], η οποία αντλεί την πλοκή της από πραγματικά ιστορικά περιστατικά, τα οποία διαδραματίστηκαν στα 1733-1738 στο βασίλειο της Βυρτεμβέργης. Η προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες της Γερμανίας και της Ευρώπης μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σημειώνει ανεπανάληπτη επιτυχία και προσελκύει το ενδιαφέρον εκατομμυρίων θεατών. Μεγάλοι αστέρες της γερμανικής έβδομης τέχνης στελεχώνουν την ταινία, προσδίδοντας αφοπλιστική πειστικότητα και καλλιτεχνική αίγλη όπως οι Ferdinand Marian, Christina Soederbaum, Heinrich Georg, Werner Kraus. Η άψογη σκηνοθετική επιμέλεια υπογράφεται από τον Veit Harlan. Στην κατεχόμενη μεταπολεμική Γερμανία η διάθεση και μόνον αντιγράφου της ταινίας απαγορεύτηκε, ενώ οι συντελεστές και πρωταγωνιστές της εκδιώχθηκαν απηνώς. Αλλά ας παρακολουθήσουμε την σκιαγράφηση αυτού του συναρπαστικού έργου που μετέφερε στην μεγάλη οθόνη μια ιστορία, με, δυστυχώς πάντα επίκαιρο χαρακτήρα...


(1733) Στο Βασίλειο της Βυρτεμβέργης ανέρχεται στον θρόνο ο πρίγκηπας Karl Alexander, γνωστός για τις αχαλίνωτες και έκφυλες τάσεις του στην ακολασία και στις απολαύσεις. Αναζητώντας οικονομική αρωγή για την πλαισίωση της Αυλής του, με μπαλέτα και πολυτέλεια, αποστέλλει αντιπροσώπους του στο εβραϊκό γκέτο, για να συναντήσουν τον διάσημο ταχυδακτυλουργό της τοκογλυφίας Ιουδαίο Josef Suess Openheimer. Αυτός οσφραίνεται την καταπληκτική ευκαιρία διεισδύσεως στο βασιλικό περιβάλλον, αρπάζει την εύνοια της στιγμής και απαιτεί να δει  αμέσως τον πρίγκηπα στο παλάτι. Μεταμφιεσμένος,  μεταβαίνει στο  παλάτι, διότι τότε απηγορεύετο η ελευθέρα διακίνηση Εβραίων στην πρωτεύουσα της Βυρτεμβέργης, την Στουτγάρδη και σε συνεννόηση με κρυφούς απεσταλμένους του πρίγκηπα, συνωμοτικά, συναντά τον Karl Alexander, επιστρατεύει την ρητορική και εμπορική του μαεστρία και τον παραπείθει να δεχθεί ένα σημαντικό ποσό δανείου, για να καλύψει τις ανάγκες της ασωτίας του. Του ρίχνει στο τραπέζι άφθονα χρυσά νομίσματα. Ο ζαλισμένος και αδύναμος πρίγκηπας υποκύπτει στην δελεαστική πρόταση του Suess, διψώντας να κορέσει την ικανοποίηση των προσωπικών του παθών αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες.

Ο δαιμονικός Ιουδαίος τοκογλύφος εισέρχεται στην οικονομική διακυβέρνηση του Βασίλειου, πλημμυρίζει τον πρίγκηπα με δάνεια, χρηματοδοτεί την οργάνωση πλούσιας και πολυτελούς ζωής στην βασιλική αυλή, παρασύροντάς τον, ακόμα και στην δημιουργία προσωπικού στρατού, τα έξοδα του οποίου καλύπτει ο ίδιος. Στο σχέδιο του εντάσσει και τον γραμματέα του Levi [Werner Krauss], ο οποίος επιφορτίζεται με τον εφοδιασμό της βασιλικής καμαρίλας με γυναίκες ελευθερίων ηθών.  Ό,τι επιθυμεί ο προγάστωρ και διεφθαρμένος Karl Alexander. Εντυπωσιασμένος από την ''γενναιοδωρία'' του τοκογλύφου, αιχμάλωτος των αδυναμιών  και της απρονοησίας του, παραδίδεται πλήρως στην μαγεία της αριστοτεχνικής επιδεξιότητος του Suess, χάνοντας την επαφή του με την πραγματικότητα και την διανοητική ευστάθεια. Απομονώνεται από την Γερουσία του βασιλείου, η οποία δείχνει την έντονη δυσαρέσκειά της, ανησυχώντας για τις εξελίξεις και καταστρατηγεί το παραδοσιακό βασιλικό Σύνταγμα περιορίζοντας τις αρμοδιότητές της. Βυθίζεται σε ένα κυκεώνα αυθαιρεσιών, πονηρά καθοδηγούμενος από τον τοκογλύφο, στον οποίο αναθέτει το υπουργείο Οικονομικών και μεθυσμένος στις ατασθαλίες και στις αισθησιακές τέρψεις,  εγκαταλείπεται στην χειραγώγηση του μηχανορράφου οικονομικού του Δεσπότη και Δανειοδότη.


Πνιγμένος στα χρέη ο πρίγκηπας, αφοσιωμένος στις έκλυτες απολαύσεις, παραδίδει την ουσιαστική εξουσία στον Suess. Κάποια στιγμή, έρχεται η κρίσιμη ώρα της αποπληρωμής των χρεών. Ο Τοκογλύφος, διαισθανόμενος ότι ο Karl Alexander είναι ήδη άβουλο άθυρμα στην έξυπνη παγίδα και ευφυέστατη τακτική του, απαιτεί να επιβάλει ο πρίγκηπας, τελωνειακούς δασμούς σε όλους τους δρόμους, ακόμα και στα μικρότερα γεφύρια του Βασιλείου, τα έσοδα των οποίων θα τα διαχειρίζεται ο  ίδιος, και ο σύμβουλός του Levi, για πολλά χρόνια μέχρι να ξεπληρωθούν τα υπέρογκα συσσωρευθέντα χρέη, τα οποία φρόντιζε τεχνηέντως να ανατροφοδοτούνται. Επίσης αξιώνει, ως όρο, την άρση των απαγορεύσεων για τους Εβραίους και την απαρακώλυτη δράση τους στην Βυρτεμβέργη. Ο Karl Alexander [Heinrich Georg] υποκύπτει στον εκβιασμό, επιβάλλει άγρια φορολογία στον Λαό του, προσπαθώντας να φιμώσει την Γερουσία των σοφών Προκρίτων της Στουτγάρδης, οι οποίοι νοιώθοντας την σατανική στρατηγική του δόλιου πιστωτή του και την αγανάκτηση των λεηλατούμενων υπηκόων, προετοιμάζονται για δυναμικές αντιδράσεις.....


Ο Suess [Ferdinand Marian] όμως δεν ενδιαφέρεται μόνο για την οικονομική λαφυραγωγία αλλά και για την εκπλήρωση προσωπικών  του σεξουαλικών επιθυμιών. Μεθυσμένος από την ισχύ της τοκογλυφικής πλεκτάνης, στην οποία σπαρταρούσε οικτρώς ο Πρίγκηψ, επιχειρεί να επιδοθεί και σε άλλου είδους κατακτήσεις. Και εκεί θα κάνει το μοιραίο ολίσθημά του. Σε μια περίοδο παντοδυναμίας του αλλά και κοινωνικού αναβρασμού ο τοκογλύφος, με διάφορες σκευωρίες και μεθόδους, θα επιχειρήσει να προσεγγίσει ερωτικά  την ωραία Δωροθέα [Christina Soederbaum], κόρη ενός ηγετικού μέλους της εχθρικής προς αυτόν Γερουσίας, καταδιώκοντας και φυλακίζοντας τον αρραβωνιαστικό της. Ο Suess, ξέροντας ότι η άρια Γερμανίδα δεν θα δεχθεί ποτέ να συνάψει σχέση με έναν Ιουδαίο, την εγκλωβίζει στην οικία του, λίγα μέτρα μακριά βρίσκεται το κελί, στο οποίο είναι κρατούμενος ο αρραβωνιαστικός της. Ο Suess, τα είχε όλα προβλέψει και σχεδιάσει. Διατάζει με ειδικό σήμα, να βασανίζεται  φρικτά ο αγαπημένος της, να ακούει τις σπαρακτικές κραυγές του, έτσι ώστε να την εξαναγκάσει, να υποκύψει στις ανώμαλες ορέξεις του, αν αυτή ήθελε να διακοπούν τα βασανιστήριά του. Ο τοκογλύφος τελικά, παρακάμπτει την αντίστασή της και την βιάζει. Η Δωροθέα μετά τον βιασμό, από την απελπισία και  την ντροπή της αυτοκτονεί.


Το πτώμα της εντοπίζεται σε μια παρακείμενη Λίμνη. Αυτό το γεγονός θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα που θα πυροδοτήσει την εξέγερση του Λαού. Τα πλήθη πυρπολούν την οικία του Ιουδαίου, τον συλλαμβάνουν, αφοπλίζουν την προσωπική βασιλική φρουρά των μισθοφόρων, θέτουν εκποδών τον Karl Alexander και στήνουν δικαστήριο στην κεντρική πλατεία της Στουτγάρδης, οπού τελικά θα τον απαγχονίσουν, βάσει ενός παλαιού αυτοκρατορικού ποινικού νόμου [Reichskriminalgesetz], ο οποίος προέβλεπε τον απαγχονισμό Ιουδαίων, σε περίπτωση σύναψης σεξουαλικών σχέσεων με Χριστιανές.  


Σε αυτό το σημείο πίπτει η αυλαία της μεγάλης οθόνης αλλά και του ιστορικού Γεγονότος. Η τελευταία σκηνή, όπως ακριβώς στα αρχαία Δράματα, επισφραγίζει την λυτρωτική  Κάθαρση. Αν όλα αυτά που διάβασες, σου θυμίζουν κάτι, κάποιες άλλες, πολύ σύγχρονες εποχές, τηρουμένων των αναλογιών, δεν ευθύνεται το μελόδραμα, αλλά ίσως η οργιαστική, η φαντασία σου η πλανεύτρα...

Απόστολος Λαγός

Δείτε ολόκληρη την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους εδώ

RV