Αποσπάσματα της ιστορικής ομιλίας του Αδόλφου Χίτλερ στο Reichstag στις 11 Δεκεμβρίου 1941
...Τι είναι τελικά η Ευρώπη; Δεν υπάρχει ουδείς, ευκρινής γεωγραφικός ορισμός αυτής της ηπείρου, αλλά μόνον ένας φυλετικός και πολιτιστικός. Τα Ουράλια όρη δεν είναι τα σύνορα της Ευρώπης, αλλά τα όρια της αποτελεί εκείνη η διαχωριστική γραμμή, η οποία διαφοροποιεί το νόημα και τον τρόπο ζωής της Δύσεως έναντι της Ανατολής. Κάποτε στο απώτατο παρελθόν η Ευρώπη δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά μόνον η Ελλάς που δημιούργησαν τα βόρεια φύλα και από αυτήν την χώρα έλαμψε για πρώτη φορά το φως, το οποίο σταδιακά λάμπρυνε την ανθρωπότητα. Όταν οι Έλληνες υπεράσπιζαν την Πατρίδα τους κατά του ασιατικού περσικού κινδύνου, δεν μάχονταν αποκλειστικά για την Ελλάδα αλλά και για την αξία, την έννοια, για τον πολιτισμό, τον οποίο σήμερα αποκαλούμε Ευρώπη...
Εν συνεχεία αυτό το υπέροχο πνεύμα μεταλαμπαδεύτηκε από την Ελλάδα στην Ρώμη. Με το ελληνικό πνεύμα, με την θαυμάσια ελληνική κουλτούρα συγχωνεύτηκε αρμονικά η ρωμαική, πρακτική σκέψη και η ρωμαική κρατική τέχνη γονιμοποιώντας μία παγκόσμια αυτοκρατορία, απαράμιλλη μέχρι και σήμερα στην σημασία και την σπουδαιότητα της. Όταν οι ρωμαικές λεγεώνες σε μία χορεία πολέμων αντιμετώπιζαν την επιδρομή της αφρικανικής Καρχηδόνος και τελικά κατακτούσαν την νίκη, στην ουσία δεν ήταν η Ρώμη για την οποία μάχονταν, αλλά ο ελληνορωμαικός κόσμος της τότε Ευρώπης..
Η επόμενη επίθεση κατά της ηπειρωτικής χώρας αυτής της νέας ανθρώπινης κουλτούρας προήλθε από τα βάθη της Ασίας. Ένα τρομακτικό ποτάμι βάρβαρων ορδών ξεχύθηκε στην Ευρώπη από το εσωτερικό της Ασίας και ξέσπασε στην καρδιά της, πυρπολώντας, φονεύοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Μία πραγματική μάστιγα του Θεού. Στην μεγάλη μάχη των Καταλωνικών Πεδίων, για πρώτη φορά ενωμένοι οι Ρωμαίοι και οι Γερμανοί πολέμησαν για την επιβίωση ενός πολιτισμού, ο οποίος πλάστηκε από τους Έλληνες, δυναμώθηκε από τους Ρωμαίους και τον οποίο αφομοίωσαν και ανέπτυξαν οι Γερμανοί. Η έννοια της Ευρώπης είχε διευρυνθεί. Θεμελιωμένη από την Ελλάδα και την Ρώμη, για πολλούς αιώνες μετέπειτα η υπεράσπιση της Ευρώπης δεν ήταν ένα καθήκον των Ρωμαίων αλλά και των Γερμανών. Η Ευρώπη γαλουχημένη και φωτισμένη από την ελληνική κουλτούρα, θωρακισμένη από τις επιβλητικές παραδόσεις της Ρώμης επεξέτεινε τα όρια της, δια των γερμανικών αποικισμών και παράλληλα εμπλούτισε την ιστορική έννοια και αποστολή της ...
Έκτοτε αυτή η Ευρώπη έβρισκε τους προμάχους της στα πεδία των συγκλονιστικών αναμετρήσεων με επικεφαλής Γερμανό Αυτοκράτορα στο Unstrut ή στο Lechfeld, στην προσπάθεια της να αναχαιτίσει τις ασιατικές επιθέσεις. Αλλά με τον ίδιο τρόπο κατοχύρωνε την επιβίωση της, απωθώντας τις αφρικανικές επιδρομές στην Ισπανία. Σε αυτές τις μάχες η Ευρώπη θωράκιζε την υπόσταση της από αλλότριες απειλητικές δράσεις ενός ξένου φυλετικού κόσμου ..
Όπως κάποτε αποστολή της Ρώμης ήταν η επιδαψίλευση της ευρωπαικής κουλτούρας και η ασφάλεια της σχηματιζόμενης Ευρώπης, το ίδιο καθήκον ανέλαβαν αργότερα οι γερμανικοί λαοί, οι οποίοι προάσπιζαν μία κοινή φυλετική οικογένεια εθνών, που παρά τις πολιτικές τους αποχρώσεις και διαφοροποιήσεις ενσάρκωναν πάντα την συνοχή του αίματος και της ράτσας μας σε μία εκπληκτική συνάφεια αλληλοσυμπληρώσεως..
Από αυτήν την Ευρώπη διαχύθηκαν μετέπειτα οι μεγάλοι αποικισμοί και των υπολοίπων ηπείρων μεταφέροντας τους δυναμικούς καρπούς της πολιτιστικής δημιουργικότητας. Και αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για όποιον δεν εθελοτυφλεί..
Γι΄ αυτόν τον λόγο είναι ευνόητο ότι δεν εκπολίτισε η Αγγλία την Ευρώπη, αλλά μεταναστευτικά ρεύματα γερμανικών φύλων των Σαξώνων και Νορμανδών σφράγισαν ανεξίτηλα την εξέλιξη της αγγλικής νήσου. Και βεβαίως δεν ανακάλυψε η Αμερική την Ευρώπη, αλλά το αντίθετο. Όσα πράγματα στην Αμερική δεν αποπνέουν το ευρωπαικό πνεύμα, έχουν τις ρίζες τους σε εξεβραισμένα φυλετικά μείγματα, στα οποία Ευρώπη διαβλέπει με εύγλωττη περιφρόνηση τα σαφή δείγματα καταπτώσεως του πολιτισμού και της καλλιτεχνικής παραγωγής, αποτελέσματα της θλιβερής κληρονομιάς εβραικού ή νεγρικού αίματος μιγάδων ..
Θα έπρεπε να προβώ σε αυτήν την συνοπτική ιστορική αναφορά, θέλοντας να τονίσω ότι ο αγώνας τον οποίο διεξάγουμε από τους πρώτους μήνες αυτού του έτους, και στον οποίο ηγείται το Γερμανικό Reich λαμβάνει αναπότρεπτα έναν χαρακτήρα, ο οποίος υπερβαίνει τα όρια απλής αμύνης της χώρας μας. Όπως οι Έλληνες στην αρχαιότητα αντιμετώπισαν τον περσικό κίνδυνο, οι Ρωμαίοι την αφρικανική επιβουλή της Καρχηδόνας και εν συνεχεία Ρωμαίοι και Γερμανοί τις ασιατικές εισβολές των Ούνων, οι Γερμανοί Αυτοκράτορες στον μεσαίωνα τις μογγολικές ορδές, οι Ισπανοί Ήρωες τις αφρικανικές, όλοι αυτοί οι μαχητές δεν έδιναν τον αγώνα μόνον για τις ιδιαίτερες Πατρίδες τους αλλά για το κοινό αγαθό της σωτηρίας της Ευρώπης. Έτσι και σήμερα η Γερμανία δεν πολεμά αποκλειστικά για την υπεράσπιση της, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη..
Αποτελεί ένα ευτυχές σημάδι, ότι αυτή η βαθιά επίγνωση άρχισε να καρπίζει στο υποσυνείδητο των περισσοτέρων ευρωπαικών λαών, είτε με δημόσια τοποθέτηση, είτε με το ακάθεκτο ρεύμα Ευρωπαίων εθελοντών στρατιωτών, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος σε αυτόν τον ιστορικό αγώνα για την απόκρουση της μαζικής ασιατικής απειλής του νέου Αττίλα..
Μετάφραση από τα γερμανικά: Απόστολος Λαγός
Ristorante Verona