Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Knut Hamsun. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Knut Hamsun. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Ο ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ «ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ»




 Ο Κνουτ Χάμσουν το 1947

Του Παναγιώτη Μαρίνη

Διαβάζω μεταξύ άλλων διά τον γνωστόν Νορβηγόν συγγραφέα, τον Κνουτ Χάμσουν:

"Ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονόνα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας! 
Ήδη από μικρή ηλικία ανέπτυξε φιλογερμανικά αισθήματα, ήταν αντίθετος με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό που απειλούσε τη χώρα του, μισούσε τον κομμουνισμό και τους μπολσεβίκους. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υποστήριζε τη Γερμανία και το 1930 ήταν υπέρ του φασιστικού κινήματος της Νορβηγίας, αλλά και της κατάληψης της χώρας του από τους Ναζί. Η αγάπη του για τους αρχαίους πολιτισμούς και οι μυστικιστικές ιδέες για τους ανθρώπους που επιστρέφουν πίσω στις ρίζες τους συμφωνούσαν με τη ναζιστική «μυθολογία».
Ο νορβηγός συγγραφέας Τόρ Ρεμ, στο βιβλίο του «Knut Hamsun:Reisen til Hitler»/Κνουτ Χάμσουν: Το ταξίδι στον Χίτλερ», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η συνάντηση του Χάμσουν με τον Χίτλερ και η προσκόλληση του στον ναζισμό αποτέλεσαν «ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονότα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας. Ο μεγαλύτερος συγγραφέας ενός μικρού έθνους συνάντησε τον μεγαλύτερο τύραννο του κόσμου. 
Μάλιστα, ο Χάμσουν ποτέ δεν απολογήθηκε και μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο συνελήφθη με την κατηγορία της προδοσίας. Τότε όμως, ο συγγραφέας ήταν 86 ετών και δεν εκτελέστηκε μαζί με άλλους προδότες, με την υποψία ότι έπασχε από άνοια. Αντί αυτού, η περιουσία του δημεύτηκε, έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση και πέθανε περιφρονημένος, αλλά αμετανόητος στις 12 Φεβρουαρίου 1952, στα 92 του χρόνια. 
Οι ναζιστικές πολιτικές απόψεις και η ιδέα μιας «πανγερμανικής ενότητας» που οδήγησαν στην «αποκαθήλωσή» του από τον νορβηγικό λαό, προκαλούν ακόμη και σήμερα αντιπαραθέσεις." 
-----------

Η υπόθεσις αυτή μάς κάνει και εμάς να απορούμε! Αξίζει να μελετηθή! Αξίζει να μελετήση κανείς και τις δύο συνιστώσες του ζητήματος, αφ' ενός τις γνώμες του Κνούτ Χάμσουν και αφ' ετέρου τις γνώμες των Νορβηγών, όχι των παραγματικών Νορβηγών, απαιτείται ειδική μελέτη διά να είδωμεν τί εσκέπτοντο οι Νορβηγοί τότε, αλλά των Νορβηγών όπως ήτο η μεταπολεμική ηγεσία τους κι όπως μάς τους παρουσιάζει σήμερον η προπαγάνδα, διότι και σήμερον δεν γνωρίζομε τί σκέπτονται οι Νορβηγοί κι ούτε το ομολογούν φοβούμενοι τον Αντιρατσιστικόν νόμον!
Ας κάνωμε μίαν μικράν ιστορικήν αναδρομήν! Η πρώτη φάσις του Μεγάλου Πολέμου, το 1914-1918, εκρήμνισε και μετέτρεψε εις ερείπια πραγματικά και ψυχικά τον Ελληνικόν-Αναγεννησιακόν-Δυτικόν Πολιτισμόν! Ο πραγματικός σκοπός του πολέμου που εσχεδιάσθη από τους Διεθνείς Τραπεζίτας ήτο η συντριβή του αυτοκρατορικού θρόνου της Ρωσσίας, πράγμα που επετεύχθη ενωρίς! Οι πραγματικοί νικηταί του πολέμου ήσαν οι Μπολσεβίκοι που υπεστηρίχθησαν σκανδαλωδώς και λίαν περιέργως τόσον από τους Διεθνείς Τραπεζίτας όσον και από τις κυβερνήσεις Αμερικής, Αγγλίας, Γαλλίας· σκανδαλωδώς καθώς μάλιστα δεν έκρυβαν ούτε τα εγκληματικά και απάνθρωπα σχέδιά τους, ούτε το μίσος τους διά τον Δυτικόν Πολιτισμόν! Ο Κνούτ Χάμσουν ήτο εναντίον τους, υπήρχε κάποιος έστω ένας εχέφρων Νορβηγός που ήτο υπέρ τους; Οπωσδήποτε όχι! 
Κατόπιν ήλθε ο Μεσοπόλεμος, μία περόδος δεινών αναστατώσεων με την πλήρη οικονομικήν εκμετάλευσιν της Ευρώπης από τους Διεθνείς Τραπεζίτες και συγχρόνως τις Κομμουνιστικές επαναστάσεις του 1918 που κατέστρεψαν ό,τι είχε απομείνει από τον πόλεμον και έσπειραν παντού τον θάνατον! Ως απεγνωσμένη αντίδρασις των λαών σε αυτήν την δεινήν λαβήν θανάτου ήλθε ο Φασισμός! Ο Κνούτ Χάμσουν ήτο υπέρ του Φασισμού! Την στιγμήν μάλιστα, που οι Μπολσεβίκοι μέσα από έναν αιματηρόν αγώνα ηγωνίζοντο να κατακτήσουν την Ισπανίαν και συγχρόνως η ΕΣΣΔ έκανε δύο πολυνέκρους πολέμους κατά της Φινλανδίας με σκοπόν να καταβροχθίση όλην την Σκανδιναβίαν, οι υπόλοιποι Νορβηγοί τί έκαμναν; Το μόνον λογικόν θα ήτο να συμπολεμήσουν με την Φινλανδίαν να αποκρούσουν την απαισίαν απειλήν! Αυτοί τί έκαμαν αλήθεια; Ησαν υπέρ του Στάλιν κι έλεγαν "μπράβο, να την καταβροχθίσης την Φινλανδία, έλα κι από δώ"; Πιθανόν! 
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Καταβροχθίζω ΔΕΝ είναι έκφρασις ιδική μας! Γράφει ο Μίλοβαν Τζίλας στις «Συνομιλίες με τον Στάλιν» (ελλ. εκδοσις, 1962): 
…ο Στάλιν προς έκπληξί μου είπε: - Δεν έχουμε ειδικά συμφέροντα στην Αλβανία. Συμφωνούμε να καταβροχθίση η Γιουγκοσλαβία την Αλβανία. Λέγοντας αυτά, είχε μαζέψει τα δάκτυλα του δεξιού του χεριού στο στόμα του και έκανε μιά κίνησι, σαν να ήταν να τα καταπιή. Έμεινα έκπληκτος, σχεδόν κεραυνοβολημένος γιά τον τρόπο της εκφράσεως του Στάλιν και γιά την χειρονομία του καταβροχθισμού… 
------



Διαβάζομε ότι «Η αγάπη του για τους αρχαίους πολιτισμούς και οι μυστικιστικές ιδέες για τους ανθρώπους που επιστρέφουν πίσω στις ρίζες τους συμφωνούσαν με τη ναζιστική "μυθολογία"»! Ναί, σωστά, διότι η «ναζιστική "μυθολογία"» ήτο μία παραδοσιακή ευρωπαϊκή μυθολογία που ενεπνέετο ειδικώς από τις Νορβηγικές επικές διηγήσεις, τις γνωστές ως Saga, ενώ το αντίθετον της εποχής, ο Μαρξιστικός Μύθος, μυρίζει από μακρυά ως δημιούργημα Αλλογενών που σκοπόν έχει να εξαφανίση τον Δυτικόν Πολιτισμόν! Επομένως οι υπόλοιποι Νορβηγοί τί επίστευαν; Τον Μαρξιστικόν Μύθον; Πιθανόν! 
Διαβάζομε περαιτέρω ότι «η συνάντηση του Χάμσουν με τον Χίτλερ και η προσκόλληση του στον ναζισμό αποτέλεσαν "ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονότα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας. Ο μεγαλύτερος συγγραφέας ενός μικρού έθνους συνάντησε τον μεγαλύτερο τύραννο του κόσμου"». Διατί; Εάν είχε συναντηθεί με τον Στάλιν θα ήσαν όλα καλά; Ασφαλώς θα ήσαν όλα καλά και σήμερα θα εδοξάζετο ο Χάμσουν, διότι την ιστορίαν την γράφουν οι νικητές! Επομένως δεν ομιλεί «ο νορβηγός συγγραφέας Τόρ Ρεμ» με συλλογισμούς που επιδιώκουν να ανιχνεύσουν την αλήθειαν αλλά ως λέκτωρ των νικητών του πολέμου! Δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Διά την ιστορικήν αλήθειαν ο Αδ. Χίτλερ είχε εκλεγεί δημοκρατικά με την καθολικήν ψηφοφορίαν Καγκελάριος, ενώ ούτε ο Τσώρτσιλ είχε εκλεγεί, ούτε ο Στάλιν, αντιθέτως ο Λένιν διέλυσε με τα όπλα την άρτι εκλεγείσαν Συντακτικήν Συνέλευσιν, επομένως "τύραννο" δεν πρέπει να τον ονομάζης! Στον Τσώρτσιλ που έκλεισε άνευ κατηγορίας κι άνευ δίκης τους πολιτικούς αντιπάλους του βουλευτάς στις φυλακές χρησιμοποιών το Μεσαιωνικόν "Βασιλικόν διάταγμα αρ. 16" ναί ταιριάζει ο ορισμός του "τυράννου"! 
Διαβάζομε ότι ο Χάμσουν ήτο υπέρ «της κατάληψης της χώρας του από τους Ναζί»! Αυτό δεν είναι πρωτοφανές, π.χ. το είδαμε στην Ιταλίαν, που μόλις απεβιβάσθησαν οι εχθροί της Ιταλίας στην Σικελίαν, οι Αγγλοαμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, ενεφανίσθη πλήθος δοσιλόγων, που απεκάλουν εαυτούς Αντιφασίστες που όχι μόνον εχειροκρότησαν την εισβολήν αλλά την υπεστήριξαν ενόπλως και με κάθε άλλον δυνατόν τρόπον και εχαίροντο ηδονικά όταν ο Γαλλικός στρατός του Ντε Γκωλ έκαιγε τα ιταλικά χωρία, εδολοφονούσε τους κατοίκους και εκακοποιούσε και εβίαζε τις Ιταλίδες! Ομως αυτούς ουδείς τους εκατηγόρησε ότι επειδή ήσαν «υπέρ της κατάληψης της χώρας του από τους Αγγλοαμερικανούς»! Αντιθέτως, αποτελεί τίτλον τιμής να ήσουν υπέρ του κατακτητή και οι Ιταλοί ζητούν να εύρουν τοιούτους διά να τους κάνουν Προέδρους της Δημοκρατίας, όπως ο Σάντρο Περτίνι και ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο! Επομένως δεν είναι προφανώς σε όλες τις περιπτώσεις κακόν να είσαι υπέρ του Κατακτητού! Πολλές φορές είναι τιμή σου να το δηλώνης κιόλας: Διά παράδειγμα, δείτε τον Maurice Thorez, τον Γ.Γ. του Κ.Κ. Γαλλίας (1930-1964) ο οποίος μάλιστα ελατρεύθη ως θεός με πρωτοφανείς εκδηλώσεις προσωπολατρίας! Αυτός ερωτώμενος, «τί θα πράξετε εάν επιτεθεί στην Γαλλία ο Σοβιετικός Στρατός» απαντούσε: «θα τους υποδεχθούμε με άνθη και με αισθήματα ευτυχίας»! Δι' αυτό έμεινε τετιμημένος στην ιστορίαν, διότι ήτο δουλικός υπηρέτης του Στάλιν, όπως παραδίπλα ο Palmyro Togliatti, και εχθρός της πατρίδος του!


Διαβάζομε ότι «μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο συνελήφθη με την κατηγορία της προδοσίας»! Γιατί; Πού έγκειται η προδοσία; Ας το εξετάσωμε!
Ως προελέχθη λόγω της δημιουργηθείσης στην μετά το 1918 Ευρώπην κατάστάσεως εγεννήθη η απεγνωσμένη αντίδρασις των ευρωπαϊκών λαών τών ευρισκομένων εν μέσω των ερειπίων και διοικουμένων από ελίτ εχθρικές προς την χώραν και το έθνος τους! Οι μετά το 1918 κοσμοεξουσιαστές ηθέλησαν να συντρίψουν αυτήν την λαϊκήν αντίδρασιν που την ωνόμασαν συνολικώς Φασισμό! Ούτως έκλεισαν την Γερμανίαν στο Δάντσιχ και άρχισε ο πόλεμος! Οι εκπρόσωποι των εχθρών της Ευρώπης και του Δυτικού πολιτισμού ήσαν οι Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν· γνωστό αυτό! Εχθροί του Δυτικού πολιτισμού; Σαφώς, δείτε π.χ. το εξής:
ΠΑΡΕΝΘΕΣΙΣ: ΔΙΑΤΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΕΣΤΟΧΕΥΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ;;
Οι στρατιωτικοί διεμαρτύροντο ότι έπρεπε οι βομβαρδισμοί να στοχεύουν σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή σε υποδομές όπως οι γέφυρες, τα αεροδρόμια, ή έστω σε βιομηχανικές περιοχές! Πράγματι εάν εγίνετο έτσι ο χρόνος που διήρκεσε ο πόλεμος θα εμειούτο εις το ήμισυ! ΟΜΩΣ, ο Τσώρτσιλ επέμενε οι βομβαρδισμοί να αφορούν κατά κύριον λόγον το ιστορικόν κέντρον των πόλεων! 
Ούτως κατεστράφη ολοσχερώς η Δρέσδη. Η Δρέσδη δεν ήτο τυχαία πόλις, ήτο η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαξωνίας, πόλις-μουσείον στολισμένη όσον καμμία άλλη με κτήρια υψηλής αισθητικής αξίας, διό καλουμένη "Αθήναι του Βορρά"! Η Δρέσδη κατεστράφη ολοσχερώς δι' ενός φρικτού Ολοκαυτώματος εμπρηστικών βομβών! Και εκεί κατεκάησαν οι συνωθούμενοι 600.000 (εξακόσιες χιλιάδες) πρόσφυγες από την Ανατολήν! Ομοίως κατεστράφησαν πολλές άλλες ιστορικές πόλεις της Γερμανίας, ως η Νυρεμβέργη και το ιστορικόν κέντρον του Αμβούργου.
Κατά τους βομβαρδισμούς της Ιταλίας η Αγγλική αεροπορία επεκεντρώθη αποκλειστικώς στα πολιτιστικά μνημεία! Ούτως εμβομβαρδίσθη η Πομπηΐα! Αδιανόητον, και όμως συνέβη! Στην Νεάπολιν εβομβαρδίσθη μόνον το ιστορικόν κέντρον και κατεστράφησαν σημαντικά μνημεία, όπως το περίφημον μοναστήρι Σάντα Κιάρα! Οπως έγινε και στον βομβαρδισμόν του Πειραιώς όπου εμβομβαρδίσθη μόνον ακριβώς το κέντρον της πόλεως πέριξ της πλατείας Κοραή!
Στους βομβαρδισμούς του Μιλάνου εβομβαρδίσθησαν αποκλειστικώς πολιτιστικά μνημεία, ως ο αρχαίος ναός του Αγίου Αμβροσίου! Στον βομβαρδισμόν του 1942 έκπληκτος ο Βρετανός αρχηγός του σμήνους είδε ότι το επίκεντρον του βομβαρδισμού ήτο το Ντουόμο, αναμφισβητήτως το Νο 1 μνημείον του Αναγεννησιακού-Δυτικού πολιτισμού, που εκτίζετο επί 600 έτη και ακόμη δεν έχει τελειώσει πλήρως! Συγκλονισμένος ο αγαθός Αγγλος αξιωματικός δεν εξετέλεσε την εντολήν και ούτως το Ντουόμο εσώθη! https://en.wikipedia.org/wiki/Milan_Cathedral
--------
Ο Κνουτ Χάμσουν επισκέπτεται τον Αδόλφο Χίτλερ

Λοιπόν, εις αυτήν την μεγάλην τραγωδίαν με το μέρος ποίου έπρεπε να είναι ο Χάμσουν και οι υπόλοιποι Νορβηγοί; Με τους τελευταίους υπερασπιστάς του Πολιτισμού ή με τους αντιπάλους τους;; Σε κάποιους δεν αρέσουν οι υπερασπισταί αυτοί του Πολιτισμού! Αυτό όμως είναι άτοπος συζήτησις διότι οι τελευταίοι σπασμοί ενός θνήσκοντος ανθρώπου ή ενός Πολιτισμού δεν περιμένουμε να έχουν καλαισθησίαν! Με το μέρος ποιού έπρεπε να είναι ο Ευρωπαίος; Έπρεπε να είναι τους Σοβιετικούς που επλημμύρισαν την Ευρώπην και αφού την ελήστευσαν (ολόκληρα εργοστάσια μετεφέρθησαν στην ΕΣΣΔ), την έκαυσαν (δείτε τα αριστουργήματα της Βιέννης που τα επυρπόλησαν οι Σοβιετικοί στρατιώτες "έτσι γιά την πλάκα τους"), εδολοφόνησαν και εβίασαν "με την ψυχή τους", την μετέτρεψαν την μισή σε φρικτό Γκούλαγκ χωρίς μάλιστα να την έχουν κατακτήσει επαξίως αλλά κατόπιν από αισχρές συμφωνίες με τους Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ! 
Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωσις της Πολωνίας. Οι Αγγλοαμερικανοί παρεχώρησαν στο Στάλιν τόσον την ημίσειαν Πολωνίαν που είχε ήδη καταβροχθίσει όσον και την μεταπολεμικήν "ανεξάρτητον Πολωνίαν". Ομως υπήρχε ένα σοβαρόν εμπόδιον! Η εξόριστος κυβέρνησις στο Λονδίνον υπό τον εθνικόν ήρωα στρατηγόν Σικόρσκυ ήτο ισχυρά και έχαιρε της αγάπης του πολωνικού λαού και συνάμα ήτο ατίθασος! Οταν ο Τσώρτσιλ είπε εις τον Σικόρσκυ ότι το κομμάτι της Πολωνίας, τουτέστιν άνω του ημίσεως αυτής, που είχε καταβροχθίσει η ΕΣΣΔ δεν επρόκειτο να τής επιστραφή, αυτός αντέδρασε λέγων: «Πώς είναι δυνατόν ο πρώτος νικητής του πολέμου να εξέλθη αυτού κολοβωμένος;». Σωστή απάντησις δοθέντος μάλιστα ότι η Αγγλία και η Γαλλία εκήρυξαν τον πόλεμον στην Γερμανίαν διότι είχον υπογράψει το «Σύμφωνον εγγυήσεως της εδαφικής ακεραιότητος της Πολωνίας»! Τότε ενοχλημένος ο Τσώρτσιλ «εβούλιαξε στο Γιβραλτάρ τον Σικόρσκυ και όλο του το σόϊ», όπως εχαρακτήρισε το γνωστόν "πεποιημένον" αεροπορικόν ατύχημα ο Στάλιν ομιλών με τον Μίλοβαν Τζίλας!
Προδότης σαφώς φαίνεται ο Βασιλεύς της Νορβηγίας που εγκατέλειψε τον λαόν του και πήγε να ζήση σε ένα ανάκτορον στην Αγγλία και όλοι οι Νορβηγοί (εφ' όσον υπήρχον τοιούτοι) που ήσαν υπέρ των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν!! 
Διαβάζομε περαιτέρω ότι ήτο «η ιδέα μιας "πανγερμανικής ενότητας»" που οδήγησαν στην "αποκαθήλωσή»" του από τον νορβηγικό λαό, προκαλεί ακόμη και σήμερα αντιπαραθέσεις», διατί; Διατί είναι κακή η Παγγερμανική ενότης;; Σήμερα ζούμε στην εποχή που λατρεύονται οι ενότητες, ακόμη κι αυτή της Ε.Ε. με την Τουρκίαν! Δεν είναι λογική η Παγγερμανική ενότης;; Διατί δεν αρέσει στους Νορβηγούς;; Εδώ δέχονται προγραμματικώς να αποικίζεται η Νορβηγία από Αλλογενείς, εδώ δέχονται τους Σομαλούς και διδάσκουν τα κορίτσια τους ότι το σωστό είναι να συνευρίσκονται μαζί τους και να κάνουν μαύρο παιδί! πιό λογική φαίνεται η Παγγερμανική ενότης κι αντιθέτως φαίνεται δόλιος και εκφυλισμένος προδότης όποιος προάγει τον εποικισμό της Νορβηγίας!
Εξετάζοντες το θέμα από πλευράς ράτσας και κουλτούρας η απόβασις των Γερμανών στην Νορβηγίαν διόλου δεν φαίνεται κατάκτησις αλλά λογική ολοκλήρωσις του κύκλου του Γερμανικού πολιτισμού! Οι Νορβηγοί ομιλούντες μίαν γερμανικήν γλώσσαν και έχοντες την κοινήν γερμανικήν παράδοσιν και θρησκευτικήν μυθολογίαν λογικόν είναι να αισθάνονται πιό οικεία μέσα σε μία Παγγερμανική Ένωσι παρά στην αγκαλιά των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν ή στην αγκαλιά (κυριολεκτικώς εδώ) των Σομαλών! Επ' αυτού δεν χωρούν αντιρρήσεις! 
Διαβάζομε ακόμη ότι «Τότε όμως, ο συγγραφέας ήταν 86 ετών και δεν εκτελέστηκε μαζί με άλλους προδότες, με την υποψία ότι έπασχε από άνοια. Αντί αυτού, η περιουσία του δημεύτηκε, έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση και πέθανε περιφρονημένος, αλλά αμετανόητος στις 12 Φεβρουαρίου 1952, στα 92 του χρόνια»!
Ας ιδούμε τί συμβαίνει εδώ, «εκτελέστηκαν, μας λέγουν, προδότες», ναι προδότες οι οπαδοί της Παγγερμανικής ενότητος κι όχι οι πράκτορες των Μπολσεβίκων! Λογική που αποδομεί όλην την λογικήν συγκρότησιν του ανθρώπου! Ομως ο Χάμσουν «δεν εκτελέστηκε» διότι υπήρχε «υποψία ότι έπασχε από άνοια»! Φυσικά, από άνοια δεν έπασχαν οι Αριστεροί Μαρξιστές Σταλινικοί που εκυριάρχησαν μεταπολεμικώς στην Σκανδιναβία και την ωδήγησαν στην σημερινή της κατάστασι· αυτοί εγνώριζαν καλώς τί έπραττον! «η περιουσία του δημεύτηκε»· διατί; Και 86 ετών ήτο και έπασχε κι από άνοια, έπρεπε να μείνη πάμφτωχος ζητιάνος;; Εδώ βλέπομε την αισχρή εκδικητική μανία των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν και των Νορβηγών λεικτόρων τους! «έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση»: Πολύ ενδιαφέρον! Οι ψυχιατρικές ιδέες του Στάλιν μετεφυτεύθησαν και στην Δύσιν! Στον Στάλιν εδόθησαν πολλοί τίτλοι, από Μεγάλος στρατηγός έως Μεγάλος κηπουρός! Λέγουν ότι δεν τους άξιζε αυτούς τους τίτλους· πιθανόν, όμως οπωσδήποτε αξίζει τον τίτλον του Μεγάλου ψυχιάτρου! Πιστεύομε, σοβαρά τώρα, ότι τα πιό βδελυρά γεννήματα του Μεταπολεμικού κόσμου είναι αυτοί οι Νορβηγοί ψυχίατροι· μόνον αηδία και αποστροφή είναι δυνατόν να αισθάνεται κάθε έντιμος άνθρωπος δι' αυτούς τους βδελυρούς που κατεπάτησαν χωρίς περίσκεψιν την ηθικήν του ιατρικού λειτουργήματος! «πέθανε περιφρονημένος»: Αναμενόμενον είναι, όποιος δεν δίδει γην και ύδωρ στους Κοσμοεξουσιαστάς του Μεταπολεμικού κόσμου ούτως πεθαίνει περιφρονημένος και ανέστιος και γιά να βοηθήσουν την κατάστασιν του δημεύουν την περιουσίαν του! Δεν ευχόμεθα να πεθάνη ούτως και η Νορβηγία!


RV

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: KNUT HAMSUN - Αρχισυντάκτης Λύνγκε





Redaktør Lynge

Συγγραφέας: Knut Hamsun
Εκδόσεις: Θούλη
Μετάφραση: Βασίλης Δασκαλάκης
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 280
Έτος έκδοσης: 2016
ISBN: 978-618-81705-8-2

Πρόλογος: Εβίνα Τσαγκαράκου


Ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε του Κνουτ Χάμσουν πρωτοκυκλοφόρησε το 1893 και γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία ─είναι, μάλιστα, το πρώτο έργο τού νομπελίστα λογοτέχνη που επανεκδόθηκε. Παρ’ όλα αυτά η δριμεία κριτική που ασκείται σε αυτό στον αριστερό Τύπο το καθιστά ένα έργο που, αν και είναι εξαιρετικά επίκαιρο, δεν είναι «πολιτικώς ορθό».

Για πρώτη φορά στη Νορβηγία κυβερνά η αριστερά. Η κυβέρνηση έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της. Η απογοήτευση είναι διάχυτη στον κόσμο. Ανάμεσα στους αριστερούς, υπάρχουν οι κυνικοί και αδίστακτοι αριβίστες, που εκμεταλλεύονται τα πάντα για ίδιον όφελος, αλλά και άλλοι αντιτιθέμενοι σε αυτούς που φαίνονται πιο αγνοί. Ο αριστερός Τύπος δεν υπηρετεί την αλήθεια, αλλά με κάθε μέσον, χωρίς τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό και με χαρακτηριστικό κυνισμό επιδιώκει την αύξηση της κυκλοφορίας του και συνακόλουθα την αύξηση των κερδών και της πολιτικής επιρροής του. Κι όταν δεν τον διακρίνει αυτός ο αριβισμός, είναι ηττοπαθής και υποταγμένος, «υποκλίνεται τις υποκλίσεις που πρέπει να υποκλιθεί»… Ο Λύνγκε, ο αριστερός αρχισυντάκτης της αριστερής εφημερίδας «Γκαζέτα», είναι αποφασισμένος να ξεπεράσει τις ταπεινές καταβολές του, να πάρει τη ρεβάνς για την περιφρόνηση που έχει δεχθεί στο παρελθόν, και όσο αυξάνονται τα κέρδη του και η επιρροή του, τόσο γίνεται κυνικός και αδίστακτος.

Ο Χάμσουν εμπνεύστηκε τον κυνικό αδίστακτο αρχισυντάκτη Λύνγκε από τον Olaf Thommessen, διάσημο αρχισυντάκτη αριστερής εφημερίδας της εποχής. Το έργο αυτό θεωρείται η πιο οξεία προσωπική επίθεση στην ιστορία της νορβηγικής λογοτεχνίας, μιας και ο Νορβηγός αναγνώστης εκείνης της εποχής αναγνώριζε αμέσως στο πρόσωπο του Λύνγκε τον αριστερό αρχισυντάκτη Thommessen.

Ο Χάμσουν είπε πως ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε «καίει σαν το μίσος». Σίγουρα, πρόκειται για μια σφοδρή επίθεση στον αριστερό Τύπο αλλά και στον αριστερό τύπο ανθρώπου, με τον κυνισμό του, τη ροπή του προς την άγρια εκμετάλλευση των άλλων, την υποκρισία του, την τάση του για προδοσία, κι αυτής ακόμη της αγάπης, συχνά στο όνομα των αρχών του, πάντοτε, όμως, προς το δικό του συμφέρον. Και αν στο μυθιστόρημα περιγράφεται και η άλλη πλευρά, των πιο αγνών και ιδεαλιστών αριστερών, παραμένει γεγονός ότι στο τέλος κανείς τους, και ο πιο ιδεαλιστής, ο πιο αγνός δεν είναι εντελώς αθώος.


RV


Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ



Ο Κνουτ Χάμσουν (1859-1952) ήταν ο μεγαλύτερος Νορβηγός συγγραφέας της σύγχρονης εποχής, επισκιάζοντας τους Strindberg, Undset ακόμα και τον Ibsen. Βραβεύτηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1920, και θεωρείται ένας από τους πλέον σημαντικούς και καινοτόμους λογοτέχνες της εκατονταετίας 1890-1990, που έχει επηρεάσει πολλούς γνωστούς συγγράφεις. […] O Ernest Hemingway είπε γι’ αυτόν:  «Ο Hamsun με δίδαξε να γράφω». 


Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου ο Hamsun στήριξε τον αγώνα της Γερμανίας λέγοντας «η Γερμανία πολεμά για εμάς». Το 1943 συναντήθηκε με τον Χίτλερ και τον Γκαίμπελς, στον οποίο χάρισε το Νόμπελ του ως μια χειρονομία εκτίμησης. Μετά τον πόλεμο τα βιβλία του Hamsun κάηκαν από το νέο νορβηγικό δημοκρατικό καθεστώς.       
                                                                   

Παρακάτω, ένα κείμενό του με το οποίο αποτίει φόρο τιμής στον ηττημένο ηγέτη το οποίο δημοσιεύτηκε στις 7 Μαΐου 1945 στην Oslo’s Aftenposten:     

   «Δεν είμαι άξιος να εγκωμιάσω δυνατά τον Αδόλφο Χίτλερ, μα ούτε εξάλλου ταιριάζουν συναισθηματισμοί για τη ζωή και το έργο Του. Ήταν ένας μαχητής, ένας μαχητής για την Ανθρωπότητα κι ένας Απόστολος του Ευαγγελίου για τα Δικαιώματα όλων των Λαών. Ήταν μία ανακαινιστική μορφή υψηλοτάτου επιπέδου, μα η ιστορική Του μοίρα ήταν πως έδρασε σε μία εποχή ωμότητας, χωρίς προηγούμενο που τελικά Τον κατέρριψε. Έτσι ατενίζει ο κοινός Δυτικοευρωπαίος τον Αδόλφο Χίτλερ. Εμείς δε, οι στενοί οπαδοί Του, σκύβουμε το κεφάλι μπρος στη σωρό Του. Κνουτ Χάμσουν» 

Ευάγγελος Ανδρούλης

πηγή: The Stormtrooper

RV

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Η Σίτσα Καραϊσκάκη για τον Κνουτ Χάμσουν



«Το να γυρίζει κανείς τον κόσμο και να χάνεται παντού και να εκπλήττεται και να θαυμάζει την ποικιλία της ζωής με τα πάθη της, είναι καλό. Όμως το να γυρίζει κανείς σπίτι του, σπρωγμένος και φλογισμένος από τη φωτιά της νοσταλγίας και να πάγει στο δάσος να κόψει δέντρα, να σκάψει το πατρικό του χώμα, να φτιάσει σιτάρι και καλύβι, είναι ακόμα καλύτερο. (…) Το πιο υψηλό και το πιο καλό απ’ όλα είναι η εργασία. Τίποτα δε μπορεί να παραβληθεί με την ησυχάζουσα και ευλογημένη της δύναμη. Ο Κνουτ Χάμσουν το λέγει σε κάθε γραμμή του μεγάλου της ζωής του έργου»

Σίτσα Καραϊσκάκη

RV

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

ΕΝΑΣ ΑΕΤΟΣ ΗΡΘΕ



Ποίημα του Κνούτ Χάμσουν για τον Αδόλφο Χίτλερ 


Ένας Αετός Ήρθε από τον Ήλιο- 
και πάλι ο θεός Αse, ο Δημιουργός του Κόσμου 
έστειλε έναν άνθρωπο να φέρει την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη. 
Και πάλι ο κόσμος Τον απέρριψε. 
Εργασία και φροντίδα ήταν όλη η ζωή Του 
- όχι μόνο για τον δικό Του λαό 
αλλά για όλη την Ευρώπη. 
Τότε Αυτός τίναξε τη σκόνη από τις φτερούγες Του 
και επέστρεψε εκεί από όπου ήρθε 
Ο κόσμος δεν ξέρει τι έχασε. 

 - Knut Hamsun -


Ristorante Verona

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ;


ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ


Τα παρακάτω δημοσιεύθηκαν στις 7 Μαΐου 1945, μία εβδομάδα μετά τον θάνατο του Χίτλερ, με μεγάλα γράμματα στην μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Νορβηγίας, την Άφτεν Πόστεν, κάτω από δίστηλη φωτογραφία του Χίτλερ. Συντάκτης είναι ο κορυφαίος Νορβηγός συγγραφέας Κνουτ Χάμσουν, βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920. 


«Δεν είμαι άξιος να εγκωμιάσω δυνατά τον Αδόλφο Χίτλερ, μα ούτε εξάλλου ταιριάζουν συναισθηματισμοί για τη ζωή και το έργο Του. Ήταν ένας μαχητής, ένας μαχητής για την Ανθρωπότητα κι ένας Απόστολος του Ευαγγελίου για τα Δικαιώματα όλων των Λαών. Ήταν μία ανακαινιστική μορφή υψηλοτάτου επιπέδου, μα η ιστορική Του μοίρα ήταν πως έδρασε σε μία εποχή ωμότητας, χωρίς προηγούμενο που τελικά Τον κατέρριψε. Έτσι ατενίζει ο κοινός Δυτικοευρωπαίος τον Αδόλφο Χίτλερ. Εμείς δε, οι στενοί οπαδοί Του, σκύβουμε το κεφάλι μπρος στη σορό Του. Κνουτ Χάμσουν» 

Είναι άξιον ιδιαίτερης αναφοράς ότι το βραβείο Νόμπελ ο Χάμσουν το χάρισε στον Γκαίμπελς, το 1943, ως «δώρο τιμής στον πρόμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

http://knutmichelsen.no/tag/hamsun/




Ristorante Verona